Dill Druif stond aan de wieg van de allereerste samen naar school-klas in West-Friesland. Nu, tien jaar later, zijn er vier klassen bijgekomen en is een groot deel van de regio voorzien. In gesprek met clustermanager Dill en schooldirecteur Lonneke Lamers. Over de samenwerking, de uitdagingen en plannen voor de toekomst.
“Bij het zien van de samen naar school-klassen in Almere zo’n 22 jaar geleden, dacht ik: ‘Dat wil ik ook!’”, vertelt Dill enthousiast. “Wat ze daar lieten zien, dat was echt ideaal. Kinderen met een beperking die meedoen met kinderen zonder beperking. Naar dezelfde school kunnen gaan als je broertje of zusje. Gezien worden door andere kinderen, ook op andere plekken in je dorp. Een individu in plaats van diegene van dat busje.”
“Kinderen met een beperking die meedoen met kinderen zonder beperking. Dat wilde ik ook!"
De eerste
“Vervolgens ben ik in gesprek gegaan met basisscholen in West-Friesland, maar niemand stond open voor zo’n samenwerking. Later las ik in de krant dat ze in Medemblik een brede school gingen neerzetten. Ik heb contact opgenomen en al snel werd ik meegenomen in de opbouw van de school. Ik mocht zelf tekenen wat ik voor ogen had.” Na acht jaar kon de school, de Hieronymusschool in Wognum, eindelijk open. De eerste samen naar school-klas was een feit! Dill: “In de eerste week was het een en al kinderen om de rolstoelen heen. Maar al snel hoorden ze er gewoon bij. Toen deze klas was gerealiseerd ging het balletje rollen. Ik werd gebeld door de directeur van basisschool de Hoeksteen in Enkhuizen. Die wilde ook zo’n klas. Beter kan je niet hebben, dat de school het initiatief neemt. Dan hoef je niet meer te lobbyen. Inmiddels is de klas daar weg want de nieuwe directeur stond niet heel positief tegenover de samenwerking. Daarom zijn we verhuisd naar de Gideonschool in Bovenkarspel.”
Bang voor overlast
Ook de directeur van de Pancratiusschool in Oosterblokker was enthousiast. De school had een lokaal over en wilde daar graag een samen naar school-klas realiseren. Dill: “Eenmaal in het traject had ik een gesprek met de oudercommissie. Iets wat ik altijd doe eigenlijk, om draagvlak te creëren. De voorzitter van de oudercommissie was bang dat het voor overlast zou gaan zorgen, al die busjes. En vragen die kinderen niet te veel aandacht van de leerkrachten? Vier maanden later moest de voorzitter toegeven dat hij dat verkeerd had ingeschat. Want dat busje staat gewoon tussen de andere auto’s en de kinderen komen en gaan, net zoals de andere kinderen. Uiteindelijk was hij heel enthousiast over de samenwerking.”
"Voor onze kinderen horen de leerlingen van de Zeester er gewoon bij. Ook al maken sommigen meer herrie of rennen ze door de school"
De Ichthus
De vierde klas, genaamd de Zeester, is in 2018 geopend op De Ichthus in Hoorn. “Ik was direct enthousiast over de samenwerking”, vertelt Lonneke Lamers, sinds een jaar directeur van De Ichthus. “Voor onze kinderen horen de leerlingen van de Zeester er gewoon bij. Ook al maken sommigen meer herrie of rennen ze door de school.” Dat de Zeester erbij hoort blijkt ook uit het afscheid voor een van de leerlingen afgelopen schooljaar. Diverse kinderen van de school hadden tekeningen voor hem gemaakt. De leerkrachten en de begeleiders van de Zeester weten elkaar goed te vinden. Lonneke: “De collega’s van de Zeester schuiven elke dag aan bij de briefing om 08:10 uur. Daarin worden de aandachtspunten van de dag besproken. Daarnaast worden ze betrokken bij vaste momenten in het jaar, denk aan de sinterklaasviering en het paasontbijt. Ook bespreken we praktische dingen, bijvoorbeeld hoe we een brandoefening het beste kunnen uitvoeren en het uitnodigen van één schoolfotograaf, die zowel de leerlingen van De Ichthus als die van de Zeester fotografeert.”
Aansluiten bij reguliere klas
Kinderen die bij een samen naar school-klas zitten, gaan daar vijf dagen in de week heen. Daarnaast wordt per kind bekeken hoe vaak ze aan kunnen sluiten bij een reguliere klas, met kinderen van dezelfde leeftijd. Dat verschilt van tien minuten per dag tot meerdere dagdelen in de week. Daarbij wordt het kind altijd begeleid door een vrijwilliger of stagiaire. Op De Ichthus zijn enkele leerlingen van de Zeester gekoppeld
aan een leerling uit de bovenbouw. Een maatje waarmee ze iets kunnen doen. Denk aan voorlezen of spelen met lego. Lonneke: “Inclusie is een mooi woord maar zover zijn wij nog niet. Wat mij betreft hebben alle kinderen van de Zeester straks een maatje. Ook zou ik meer inhoudelijk willen samenwerken. Kijken welke Zeesterren kunnen aansluiten bij de schoolklassen. Maar ook andersom. We hebben nu bijvoorbeeld een jongen in groep 7 die qua niveau blijft hangen op groep 4. Hoe fijn zou het zijn als die jongen ergens anders in z’n kracht gezet kan worden?
"Met vijf scholen hebben we een groot deel van West-Friesland voorzien. Daar ben ik echt trots op!"
Soepele overgang
De vijfde en laatste klas is onlangs geopend op het IKEC. Vier kinderen van orthopedagogisch dagcentrum (ODC) de Carrousel konden doorgeplaatst worden naar het IKEC maar omdat er geen plek meer was in de huidige klassen, hebben ze een eigen lokaal. Dill: “Daar krijgen ze dezelfde leerstof en zodra de mogelijkheid er is, stromen ze door naar een van de klassen van het IKEC. Een soepele overgang dus.” Het voortgezet onderwijs is helaas nog steeds niet aangehaakt. Terwijl inclusie sinds een aantal jaar een belangrijk gespreksonderwerp is. Dill: “Ik ben wel een tijd bezig geweest met het Tabor College. Uiteindelijk gingen er elke vrijdag zes kinderen naartoe maar toen kwam corona en hadden ze alle klaslokalen weer zelf nodig.”
Niet voor ieder kind
Dill: “Met vijf scholen hebben we een groot deel van West-Friesland voorzien. Daar ben ik echt trots op! Dik van Bruggen, voormalig lid van de raad van bestuur zei altijd: ‘Er is niets mooiers dan een samen naar school-klas in je eigen buurt.’ Maar zo’n klas past niet bij ieder kind. Sommige kinderen gedijen niet in een groep, zijn te kwetsbaar of rennen weg als je even niet oplet. Maar er zijn ook ouders die het niet zien zitten. De veiligheid speelt dan vaak een rol. Plus bij het ODC hebben we alle specialisten in huis. Natuurlijk gaan zij ook naar de samen naar school-klassen maar hier zijn ze toch makkelijker te bereiken.”
Dromen
Hoewel Dill na 42 jaar een dag minder gaat werken en een deel van cluster de Carrousel overdraagt aan Bart Kwaaitaal, heeft ze nog volop dromen. “Ik zou heel graag een 12+-klas willen dus daar ga ik mij komend jaar echt hard voor maken. Daarnaast kijk ik met Bart naar de mogelijkheden voor buitenschoolse opvang en weekendopvang op ODC de Carrousel. Want om 15:15 uur gaan de kinderen weg en het gebouw staat er toch.
Ook hebben we bij het ODC alle specialisten in huis. Dus hoe mooi zou het zijn om hier een behandelcentrum te realiseren? Dat alle ouders hier terecht kunnen voor een gesprek met een logopedist of VG-arts. Daar zijn nog heel veel stappen voor te zetten, hoor. Maar dan is voor mij het plaatje compleet.”
