“Clustermanager is een brede functie; uitdagend en interessant.” Het komt recht uit haar hart: “Elk mens is uniek, niets is standaard en elke dag is een nieuw begin in de zoektocht naar passende ondersteuning. Geconfronteerd worden met een beperking betekent vaak verlies en verdriet over wat er niet meer kan. Maar je ziet veel mensen die ermee leren leven en ontdekken wat er nog wel kan. Dat levert mij een positief mensbeeld op.”
Ank is al 25 jaar leidinggevende en vertelt enthousiast over haar werk. Ze komt snel tot de kern: “De clustermanager faciliteert medewerkers in het tot stand brengen van zorg en dienstverlening, die aansluit bij de doelen van cliënten. Dat proces wil je tot stand brengen door inhoudelijk en facilitair middelen effectief en efficiënt in te zetten. Zodat de cliënten er maximaal baat bij hebben.” Bij de Zilvermeeuw zijn dat voornamelijk mensen met niet-aangeboren hersenletsel, een lichamelijke beperking of een chronische ziekte.
Ondersteuning op maat
Een clustermanager vertaalt individuele ondersteuning naar een passende organisatievorm. Het gewone, alledaagse leven van mensen staat daarbij dikwijls centraal. Dat laat bijvoorbeeld het ontstaan van het Afasiecentrum Noord-Holland Noord zien: “We signaleerden dat cliënten met afasie bij thuiskomst na de revalidatie in een gat vielen. Er was veel behoefte aan verdere training, met name gericht op het leren omgaan met de beperkingen in het dagelijks leven. Het Afasiecentrum sluit hierop aan. Dit is maar één voorbeeld uit mijn cluster, er zijn er zo heel veel meer.”
Diepgang
Routine is er voor Ank niet bij: “Het blijft boeien. Omdat elk mens uniek is, is elke ondersteuning uniek. Ik kom uit het onderwijs, waarin je kinderen of volwassenen naar een beoogd resultaat begeleidt. Dit gaat dieper. Je moet steeds in ontwikkeling blijven, omdat de vragen van cliënten en de maatschappelijke context ook continu in beweging blijven. Niets staat stil. Aan de clustermanager de taak om in dat krachtenveld open te staan voor veranderingen, signalen op te pakken en te vertalen in passende ondersteuning.”
Energie
Je blijft wel bezig, zeg! Erg vermoeiend, niet? “Natuurlijk kost het energie, maar het levert ook veel op,” zegt Ank. “Tenminste, als je een ‘open mind’ hebt. Waardering krijg je genoeg, maar die wordt je niet altijd aangedragen en dat hoeft ook niet. Alleen al het enkele feit dat mensen je vertrouwen, dat je ze mag ondersteunen… Ik krijg energie van cliënten die iets bereiken, die doelen halen. In dienst van dat proces doe ik mijn werk. Leef je maar eens in in iemand die een bruisend leven leidt en dan door een hersenbloeding wordt geconfronteerd met afasie waardoor het spraakvermogen ernstig is aangedaan. Als die persoon dan toch weer ‘goedemorgen’ kan zeggen, dan is dat waardering, die je energie oplevert.”
Bijzonder
De dynamiek van haar vak, betekent soms ook dat ze ergens alleen voor staat. Maar een eenzame functie? Nee. “Clustermanager is wel een bijzondere functie, omdat er geen tweede van is op een cluster. Soms moet je alleen beslissen. Want je kan niet altijd alles delen met anderen omdat je integer en betrouwbaar moet blijven. Maar binnen onze organisatie is genoeg gelegenheid voor begeleiding en collegiaal contact. Daar moet je ook zelf naar op zoek gaan. Eigen initiatief is binnen Esdégé-Reigersdaal een belangrijke eigenschap. Dat geldt net zo goed voor de begeleiders. Ik coach medewerkers en probeer ze te inspireren door ze ruimte en vertrouwen te geven. Maar we verwachten ook van hen initiatief en dat ze verantwoordelijkheid nemen. Er is ruimte om te leren. Niet alles kan direct optimaal zijn en er worden natuurlijk ook wel eens fouten gemaakt. Na een korte stilte: “Fouten, mogen er zijn. Als je er maar over communiceert.”
Verbinding
De breuk die niet-aangeboren hersenletsel aanricht in het leven van mensen, de chronische ziekten en sterfgevallen die in haar cluster voorkomen… Ank, wat doet dat met een clustermanager, die toch in de eerste plaats mens is? “Loslaten is moeilijk, omdat wij met cliënten een sterke band hebben. Maar juist omdat we als team verlies kunnen delen met nabestaanden en met elkaar, blijft er perspectief op waar we mee bezig zijn en waarom we doen wat we doen. Ook bij overlijden, misschien juist dan wel meer dan ooit. Het geeft steun als je weet dat je hebt kunnen bijdragen aan het leven van de cliënt. Dat maakt dat je verder kunt. Samen. Verbonden. Een clustermanager zoekt verbinding.”
Het komt, zoals ik al zei, recht uit haar hart: “Clustermanager is een brede functie; uitdagend en interessant.”
