Ron Pierlo uit Zwaag leest Bladeren wel vaker: “Daar staan wel mooie dingen in”, opent hij het gesprek. “Dus het leek me wel mooi om daar met mijn hobby in te staan: de kermis. Van jongs af aan boeit dat me. De verlichting en de attracties en hoe dat draait. Ik zie het liefst het nieuwste van het nieuwste.” En het bleef niet bij het kijken. Ron bouwde in miniatuur uren, dagen, weken, zelfs maandenlang attracties na.
In het verleden ben ik eens naar een kermisbedrijf in Heerenveen gegaan. Bij die fabriek waren ze met een reuzenrad bezig. Ik vroeg gewoon of ik mocht kijken. ‘Voor jou maken we een uitzondering’, zeiden ze. Maar we moesten wel met beveiliging van het bedrijf. Als dat rad in Hoorn komt, wil ik vanaf het begin het opbouwen meemaken, dacht ik toen. Dat heb ik ook gedaan.”
Boeiend genoeg?
“Via een maat van me van vroeger ben ik bij een kermis in Duitsland terechtgekomen. Hij was in mijn beleving onwijs aan het opscheppen over een achtbaan met loopings! Dat geloofde ik niet. Dus zei hij: ‘daar gaan we heen’. Kom ik daar aan, nou, hij stond er hoor. Ik wist niet wat ik zag.
Ik ga nu wel minder naar kermissen. Vooral die in Duitsland, Hoorn en Tilburg nog. Tilburg is de grootste van de Benelux. Eerst kijk ik op internet wat er komt. Is het boeiend genoeg? Anders is het zonde geld. In Hoorn kan ik zo even heen, Tilburg en Duitsland zijn wel een eind weg.”
Maar het gaat kapot
“Die maat van me liet ook zijn zolder zien met miniaturen. Nou, verliefd wil ik niet zeggen, maar ik was wel verkocht. Toen haalde je dat spul nog in de speelgoedwinkel. Ik kwam steeds meer modellen tegen en heb er heel wat gemaakt. De mooiste die ik ooit bouwde was een wildwaterbaan. Maar het is van kunststof dus het ging op een gegeven moment kapot. Dat ging me aan mijn hart, maar het werd ook allemaal een beetje teveel. Toen heb ik nagedacht. Ik heb een aantal bouwdozen met opleggers van vrachtwagens gekocht. Zo kon ik de mooiste dingen bewaren. Die zijn nu op transport naar de kermis toe, zeg maar. Het mooiste staat nog geëtaleerd in een glazen kast boven.”
"Verliefd wil ik niet zeggen, maar verkocht was ik wel"
Precies hetzelfde
Het kost ook allemaal wat dus Ron is iets minder actief met bouwen dan vroeger. Maar af en toe bedenkt hij weer iets. Hij wilde het geheel wat levendiger maken met mensen erbij dus kwam er een filmploeg van NH Nieuws bij te staan. Zijn laatste project was zijn werkauto bij de groenvoorziening van WerkSaam. “Ik wilde hem precies hetzelfde. Met het logo. Dus ben ik hier naar een bedrijfje gegaan dat stickers maakt. Kwam ik met dat autootje an, werd er meteen gelachen: ‘Moet het daar op? Nou, we gaan het proberen voor u’. En hij staat erop, hoor! De poppetjes met de bladblazer en één die bij de boom aan het werk is, maken het af.” Mooi werk!
