Op zijn scooter rijdt hij van hot naar her. Zijn werkgebied Alkmaar-Bergen-Stompetoren is te groot om op de fiets te doen en met een auto de binnenstad van Alkmaar in, is niet praktisch. Op de scooter dus. Melvin de Niet (29) is ambulant cliëntbegeleider bij het cluster Zonneheuvel en ondersteunt 20 cliënten met een verstandelijke beperking of psychische problematiek. Hij geniet van de uitdagingen en de vrijheid in zijn werk en zijn dagelijkse ontmoetingen met, zoals hij zelf zegt, ‘kleurrijke mensen’.
Werken en sporten
Met doffe klappen plaats hij stoten op een bokszak. Links, links, rechts. Glinsters parelen op zijn voorhoofd. Melvin de Niet vindt het heerlijk om zijn werk naar eigen inzicht in te mogen delen. Vanochtend is hij bij enkele cliënten thuis geweest en later vandaag legt hij nog een paar bezoeken af. Tussendoor even lekker zweten. Drie, vier series stoten worden afgesloten met een rechts trap die de zak een flinke zwiep geeft.
Mensen met kleur
Aanvankelijk wilde Melvin onderwijzer worden. Meester Melvin. Gaandeweg ontdekte hij dat zijn interesse meer lag bij het ondersteunen van kinderen die binnen het reguliere onderwijs niet mee konden komen.
“De gehandicaptenzorg leek mij helemaal niks”
—
Hij liet zijn oog vallen op ‘Schoolmaatschappelijk werk’ en vervolgde zijn studie op de opleiding ‘Maatschappelijk werk & Dienstverlening’. Tijdens een van zijn stages kwam Melvin terecht bij Fermento waar hij werkte met mensen met een verstandelijk beperking. “De gehandicaptenzorg leek mij helemaal niks”, hijgt Melvin die z’n work-out weer hervat heeft. “Ik dacht daarbij eigenlijk alleen aan mensen met het Syndroom van Down en lichamelijke verzorging daar wilde ik al helemaal niets mee.”
Het werk bij Fermento liet Melvin een hele andere kant van de gehandicaptenzorg zien. Hij ontdekte dat mensen met een beperking bijzonder kleurrijk en divers zijn en dat hij veel voor hen kon betekenen. Met een klein beetje sturing en aanmoediging kon hij hen helpen boven zichzelf uit te stijgen. Op deze manier liet Melvin mensen groeien en konden ze hun werk met plezier doen.
Schakelen
Tijdens zijn tweede stage kwam Melvin terecht bij Zonneheuvel. Hier werkt hij nu zo’n acht jaar. In het begin parttime naast zijn studie en daarna een volledige baan. “De mensen waarmee ik werk, houden mij een spiegel voor, ze reageren meteen op hoe ik doe”, aldus Melvin. In zijn werk is het daarom belangrijk aangesloten te blijven bij de ander en goed in de gaten te houden hoe iemand in z’n vel zit. De relatie tussen hem en de cliënt is voor Melvin altijd de basis van zijn werk. Pas dan kan hij iets betekenen. “Hiervoor moet ik goed kunnen schakelen tussen verschillende stemmingen en karakters,” vertelt Melvin, “als dat lukt, geeft een bezoek mij heel veel voldoening en ga ik met een glimlach weer weg.”
De cliënten die Melvin begeleidt zijn zeer divers. Jong en oud, mensen met een verstandelijke beperking of juist een meer psychiatrisch beeld. “Het ene moment werk ik met iemand die jong is en graag zelfstandig wil gaan wonen, het volgende moment met een ouder iemand die worstelt met vragen omtrent de kwaliteit van leven”, aldus Melvin. Het werk is voor hem afwisselend en uitdagend. Hulpvragen zijn altijd weer anders en daarmee de ondersteuning die hij biedt ook.
Teamwork
Het begeleiden van mensen gebeurt in vaste duo’s. Melvin en een van zijn collega’s gaan beurtelings langs bij cliënten. Een dergelijke aanpak biedt meerwaarde. Op deze manier kan een cliënt kiezen met wie hij of zij over een onderwerp wil praten. Soms bespreken cliënten bepaalde onderwerpen graag met een man, terwijl ze anderen zaken juist liever met een vrouw bespreken. Door te werken in duo’s is dit vaak mogelijk wat de zorg en begeleiding van cliënten ten goede komt.
Het bespreken van persoonlijke onderwerpen is een belangrijk onderdeel van het werk. Vragen over seksualiteit of opvoeding voelde voor Melvin aanvankelijk soms ongemakkelijk aan. Hij was zelf begin 20 en ten aanzien van bepaalde thema’s zelf nog volop zijn weg aan het zoeken. “Ik werk met mensen die een behoorlijk complex en hectisch leven hebben. Toen ik 23 was begeleidde ik een jongen met harddrugsproblematiek. Hij had een dochtertje. Ik moest hem opvoedingsondersteuning geven. Dat kon best heftig zijn. Daarin moest ik zeker groeien”, vertelt Melvin.
Naast het werken in duo’s, maakt Melvin deel uit van een groter team. Binnen het team kunnen teamleden zich specialiseren. Dit kan op veel verschillende gebieden. Denk bijvoorbeeld aan opvoedingsondersteuning, of, zoals Melvin heeft gedaan, aan specialisaties op het vlak van middelengebruik en psychiatrie. Door op deze manier te werken zijn er binnen het team veel verschillende expertises beschikbaar en kan men een breed scala aan hulpvragen het hoofd bieden.
Balans
Mentaal vergt het werk ook het nodige van Melvin. De problemen waarmee hij geconfronteerd wordt, zijn vaak niet mis. Daardoor is het soms niet makkelijk om dingen los te laten. Sporten is voor Melvin dan ook belangrijk. Door fysiek bezig te zijn kan hij de balans tussen werk en privé bewaken. “Doordat ik in mijn werk fysiek weinig inspanning lever, vind ik het prettig om regelmatig te sporten”, vertelt Melvin. “Dan ben ik even helemaal in het moment en kan ik ervaringen verwerken of ploppen er juist ideeën op. Dingen die we met cliënten nog kunnen uitproberen.” Het sporten houdt Melvin ook mentaal scherp. “Dankzij het sporten kan ik alert blijven. Dat heb ik in mijn werk nodig om er voor cliënten te kunnen zijn.”
Toen Melvin net begon met werken vond hij het moeilijker om de balans tussen werk en privé te vinden. “Alles is leuk en uitdagend en daardoor neem je soms net te veel hooi op je vork”, aldus Melvin. “Toen ik begon was alles nieuw en vergat ik af en toe mijn rust te pakken. Daardoor bleef ik te veel met mijn werk bezig. Dat leerde ik uiteindelijk anders te doen. Dat is belangrijk want daardoor kan ik meer voor een cliënt betekenen.”
Voldoening
Ondertussen heeft hij zijn handschoenen uitgetrokken. De work-out is afgelopen. Een beige handdoek hangt losjes over zijn schouders terwijl hij met het uiteinde zijn gezicht droogt. Zoals het sporten Melvin voldoening geeft, geldt dit ook voor zijn werk. Dankzij de begeleiding die hij en zijn collega’s geven, komen mensen verder in hun leven. Het laten groeien van mensen en hen meer mogelijkheden geven, is voor Melvin een belangrijke drijfveer in zijn werk. “Je ziet mensen verder komen en dat ze meer gevoel van eigenwaarde krijgen,” vertelt Melvin. “Eerst kan een cliënt bijvoorbeeld niet werken. Stapje voor stapje helpen we iemand dan verder. Wanneer die cliënt uiteindelijk vier dagen per week met veel plezier aan de slag is en meer zelfwaardering heeft, dan geeft mij dat een gelukkig gevoel. Ik ben blij dat ik daar getuige van mag zijn.”
Kaasmarkt
Naast krachtsport, boksen en mountainbiken is Melvin ook op een andere, zeer unieke manier, actief. Gedurende het toeristisch seizoen werkt hij als noodhulp op de Kaasmarkt van Alkmaar. Dit jaar doet hij dat voor het eerst en is nog niet officieel toegetreden tot het Kaasdragersgilde. “Je hebt een proeftijd van twee jaar”, vertelt hij. “Gedurende die periode kijken ze of je een beetje kunt lopen, bij de groep past en gildewaardig bent. Totdat je mag toetreden ben je noodhulp, daarna ben je pas een echte Kaasdrager.”
Samen met andere dragers loopt hij 20 tot 30 duizend kilo kaas per keer. “Dit is een hele andere wereld,” vertelt Melvin, “daar waar in mijn werk overleg, gevoel, meebewegen en geduld een belangrijke rol spelen, gaat het er op de Kaasmarkt heel anders aan toe. Er is een duidelijke hiërarchie en de communicatie is direct. Op de markt is het ‘beuken en beulen’, het is fysiek keihard werken.”
Een berrie met kaas weegt tussen de 100 en 125 kilo en wordt gedragen door twee dragers. Zij lopen de kaas van de markt naar de waag (de weegschaal) en vervolgens naar de transportkarren. Melvin is elke vrijdagochtend op de kaasmarkt en gedurende de maanden juli en augustus ook op dinsdagavond.
