Aan de Voorburggracht in Zuid-Scharwoude staat een kraam met zelfgemaakte spullen aan de weg. Wie er langs fietst is vast weleens gestopt om hem te bekijken of iets te kopen. Maar wat zit er eigenlijk achter die kar? Nicolette Kret en Emanuela Postma heten ons welkom in de wereld waar die mooie producten gemaakt worden.
Nicolette Kret is de inspecteur van de technische dienst, zo vertelt haar opvallende veiligheidshesje direct. “’s Ochtends maak ik eerst de wc’s schoon. Nu dus even niet omdat ik met jou praat.”
Even verwarring in haar ogen over hoe dat dan moet, maar ze herpakt zich en overlegt met ondersteuner Marianne Houtkooper dat ze de boel dan even omgooien. “Ik laat alles wel even zien”, zegt ze vervolgens resoluut. “In de kas ben ik de chef en geef ik de planten water. Verpotten moet natuurlijk ook. En hier verderop is de schuur. Als het regent krijg je natte tenen, want het dak is lek. Maar we hebben daar wel lekker de ruimte. Met de boor kan ik hier wel overweg. Daarmee boor ik de gaatjes voor de houten vlaggetjes. Marianne gebruikt de gevaarlijke zaag. Samen tekenen we het hout af met de winkelhaak en dan teken ik ook haar nagels af.” Een bulderende lach volgt. Je zit hier niet uit je neus te eten, hoor! Maar ik hou niet van die pietepeuterige dingen die ze binnen doen. Daar word ik zenuwachtig van. Buiten doen anderen de groente en het fruit, maar ik heb wel meegeholpen met het schilderen van de plantenbakken. Dat vind ik mooi werk. Maar als je me inhuurt, ben ik wel duur. Dan heb je daar nog dieren. Ja, ehhh, kippen vind ik een beetje eng. Gelukkig vindt iemand anders ze wel leuk dus er wordt wel goed voor gezorgd.”
Vliegensvlug
Emanuela Postma komt even later binnenlopen en nestelt zich aan een grote werktafel. Ze werkt liever binnen dan buiten. Vliegensvlug rijgt ze de vlaggetjes aan elkaar. Ook de houten vlaggetjes die Nicolette eerder heeft geboord, geschuurd en geverfd. Mooi teamwerk. “Vroeger op school probeerde ik altijd onder de textiele werkvormen uit te komen”, glimlacht Emanuela. “Dan maakte mijn moeder thuis mijn opdracht af. Maar op een gegeven moment, ik weet eigenlijk niet waarom en wanneer, veranderde dat. Een gaatje in mijn gordijn ging ik ineens zelf maken. Soms trek ik weleens wat onkruid hier, maar ik ben niet echt een tuinvrouw. Ik moet niet de hele dag dezelfde handelingen doen. Dat trek ik niet. Even iets anders tussendoor en dan pak ik het later weer op. Hier mocht ik gewoon zeggen wat ik leuk vond om te doen en daar hebben ze rekening mee gehouden. Dat was in het begin nog helemaal niet de creatieve kant. Meer servicegericht en verzorgend. Ik blijf het ook heel leuk vinden om mensen te verzorgen. Helpen met eten geven en voorlezen. Dat zou ik het allerliefst nog een keer op een peuterspeelzaal doen. Rond half drie word ik opgehaald. Eigenlijk is dat best vroeg want dan kak ik thuis in. Dan douche ik het er weleens uit en ben ik weer het vrouwtje. En dan ga ik soms een stukje fietsen.”
"Je zit hier niet uit je neus te eten, hoor!"
Spullen halen op de fiets
Intussen staat Nicolette alweer in de keuken klaar om nog meer te laten zien. Ze controleert of alles goed in de kastjes staat. “En we meten de leidingen op legionella”, legt ze uit. “Het blad van Jori’s rolstoel is ons kantoor waar de multomap op ligt. Ik hou dan de thermometer onder de kraan. We zijn een echt team.” En dan toch weer even terug naar die kraam, want hoe kom je aan je spullen? Nicolette: “Marianne en ik gaan weleens naar Karwei op de duofiets. Daar kopen we latjes. Die nemen we mee op de fiets en dan maken we er dobbelstenen van. We branden de punten erin. Voor een groot Yahtzeespel. De begeleiding regelt dat de kar iedere dag klaarstaat. In de kar staat een kistje met een gleuf. Jammer dat er ook weleens wordt gejat. En als mensen willen wisselen dan mogen ze gewoon op het raam tikken, hoor. Daar doen we niet moeilijk over en dan regelen we dat gewoon hier. Iets bestellen mag ook. Kaartjes met een naam erop bijvoorbeeld. Of een houten treintje. Het is dan alleen niet morgen al klaar. In Heerhugowaard hebben we een keer op een markt gestaan. Dan bewaak ik het kistje. In Langedijk willen we dat ook nog wel een keer doen. Dan ben ik er zeker bij.”
AC het Vierkant heeft een facebookpagina waar ze regelmatig iets posten. En je bent natuurlijk van harte welkom bij de kraam!
Je vindt de kraam aan Voorburggracht 77 in Zuid-Scharwoude.
