Het dorp Warmenhuizen telt één kindcentrum: De Hoge Ven. Een ruim, kleurig en bedrijvig gebouw. Een gebouw dat uitstraalt: hier wil ik zijn. En dat gevoel wordt alleen maar versterkt als je bij Prachtwerk binnenstapt: twee lokalen fungeren als basishonk voor cliënten van Prachtwerk (onderdeel van het Skager AC). Cliënten van Prachtwerk nemen een enorme hoeveelheid klussen op zich voor docenten, met kinderen, in de buurt en ook voor restaurant De Klok, hun stek op de woensdag.
“Eerder zaten we in het Dorpshuis”, trapt cliëntbegeleider Karin af. “Dat klinkt misschien centraal, maar het voelde toch achteraf. Het contact met De Hoge Ven ontstond zo’n zes jaar terug toen we voor iemand op zoek waren naar een voorleesactiviteit. En van het een kwam het ander”. Inmiddels zijn er teveel klussen om allemaal aandacht aan te besteden. Dan kunnen we wel een heel magazine vullen. Dus lichten we er een aantal uit. Lida eerst, want die staat te popelen alles over haar bibliotheekwerk te vertellen.
“Kijk, dit is een E7. Die zet ik dan weer op z’n plek. De meesters en juffen leggen de boeken voor me klaar en die neem ik mee op mijn karretje en dan zet ik alles weer netjes terug”, legt Lida uit terwijl ze al die handelingen uitvoert. “En ik kijk of de andere boeken nog goed staan. Hé, M7, die hoort hier niet. Dus die neem ik mee naar de andere kant. Dit gaat me goed af. Ik weet precies waar ze thuishoren. En ik weet ook waar ik niet aan moet komen. Die moet ik staan laten. En als ik het niet weet dan kan ik het altijd vragen. Ik heb het goed naar mijn zin. Ik voel me betrokken.”
"Het contact met De Hoge Ven ontstond zo'n zes jaar terug toen we voor iemand op zoek waren naar een voorleesactiviteit. En van het een kwam het ander”
Elkaar zien
Terug in het lokaal komt Maud net binnenstappen na een bezoek aan de peutergroep die ook in het gebouw zit. Daar heeft ze fruit gesneden voor de kinderen en lekker met ze gespeeld. Maud zit nog op het Heliomare College en loopt stage bij Prachtwerk. En daarnaast op nog twee andere locaties. Veel uitproberen zodat ze straks goed kan kiezen waar ze wil werken. Nu weet ze het nog niet.
’s Middags komt er een aantal kleuters bij haar en Joke zitten en lezen ze hen voor. Zo ontstaan er steeds nieuwe klussen in en om de klassen. Cliëntbegeleider Anja haakt aan: “Veel klussen lopen in elkaar over en veranderen ook weleens. Dat is soms wennen en we vragen dus ook wel enige flexibiliteit van cliënten. Als een juf vraagt of we lijmpotjes willen vullen, dan moet dat even voor een andere klus uit. Tegelijkertijd kunnen we door de diversiteit ook heel goed zoeken naar wat bij cliënten past. Zo vroeg meester Sander van groep zeven laatst aan Jesse of hij eens mee wilde doen in de klas omdat hij had gehoord dat hij zo dol is op techniek. Zo ontstaan mooie contacten. En andersom wordt ook het initiatief genomen. Bram en Jesse hebben bijvoorbeeld een briefje opgehangen met klussen die ze graag wilden doen. Toen mochten ze bij een van de juffen in de klas komen om zich voor te stellen en te vertellen wat ze willen doen. En in die flexibiliteit zoeken we natuurlijk ook juist naar structuur. Op ons bord aan de muur heeft iedereen een eigen dagtakenrooster hangen.” “Komt goed!”, merkt Bente op, die haar taken voor de dag bestudeert.
"Meester Sander van groep zeven vroeg laatst aan Jesse of hij eens mee wilde doen in de klas omdat hij had gehoord dat hij zo dol is op techniek. Zo ontstaan mooie contacten"
Boodschap
Een tafeltje verderop zit Evelien intussen rustig vlaggetjes te prikken. “Heb je weleens boodschappen gedaan hier?”, vraagt ze. “Je mag wel met me mee zo, hoor.” De Albert Heijn zit op loopafstand en Evelien zorgt ervoor
dat de benodigde artikelen voor Prachtwerk in huis zijn. Een lijstje stelt ze samen aan de hand van productkaartjes die Karin voor haar maakt. Ze stopt ze in een portemonneetje, samen met het geld dat ze van Anja krijgt. “Soms veranderen ze in de Albert Heijn de spullen ineens dus dan weet ik niet meer waar ze staan”, legt Evelien uit. “Dat vertel ik dan aan Karin en dan maakt ze een nieuw plaatje.” Evelien regelt schoonmaakspullen, maar bijvoorbeeld ook de ingrediënten voor de aardbeienvierkantjes die ze maken voor in de Klok. En de schorten die ’s woensdags gedragen worden, worden hier gewassen en gestreken. “Ik kan me voorstellen dat het voor buitenstaanders overkomt als een wirwar aan klussen”, lacht Karin op de achtergrond. “Maar gelukkig is het voor cliënten en voor ons een heel logisch geheel!”
Buitenmens
Als de boodschappen binnen zijn en onderweg de bekende Warmenhuizers zijn begroet, is het tijd voor Sebas. Want zijn pas verworven klus is ook het vermelden waard. Sebas heeft een goede klik met de schoonmaakster van de school en zij vroeg hem of hij het zand van de trappen wil vegen. Inmiddels schept hij ook het zand dat de kinderen tijdens het buitenspelen uit de zandbak gooien weer terug. Sebas is graag buiten en pakte de klus met beide handen aan. “En over buiten gesproken”, merkt Karin op: we gaan nu ook bij de voetbalvereniging hiernaast aan de slag.”
Een greep uit de cliënten en klussen die bij Prachtwerk worden gedaan. Grote kans dat het er over een paar maanden alweer veel meer zijn.
