Het is een paar jaar geleden ontstaan. Zijn grote wens. Dankzij het zomerfestival. Je kon er tatoeages laten zetten. Tijdelijke. En dus liet Tomas de weken erna, tijdens het douchen en in bad, zijn arm buiten boord hangen. Die mocht niet nat worden, vanwege het plaatje. Sindsdien zit het idee in zijn hoofd. Hij moest en zou een tattoo.
Lang verhaal kort: Tomas komt terecht in een stoel bij tattooshop ‘Nothing to Prove’, in Alkmaar. Aisha, de vriendin van Wesley – die op zijn beurt de begeleider van Tomas is – zet hier haar kunstwerken. Wesley vroeg haar of zij misschien een tattoo bij Tomas wilde zetten. Dat wilde ze. Een uitdaging. Tatoeëren doet namelijk pijn en het was moeilijk te voorspellen hoe Tomas hierop zou reageren. “Het ging geweldig,” vertelt Wesley, “Tomas heeft vier uur achtereen in de stoel gezeten. Dat is uitzonderlijk omdat de meeste mensen dit maximaal drie uur volhouden. Tomas niet. Wanneer hij ergens zijn zinnen op gezet heeft, dan gaat er bij hem een knop om.”
Tijdens een tweede korte sessie worden de details nog wat bijgewerkt. “Ik dacht dat hij een draak wilde of zoiets”, vertelt Tomas’ moeder, “maar hij wilde een tractor.” En dus prijkt er een tractor op zijn bovenarm. Een groene voor leken, voor kenners een John Deere. Tomas is gek van tractoren. Hij werkt bij boer Bert en die heeft er twee. Een blauwe en een groene.
Op uitdrukkelijk verzoek van Tomas wordt er vandaag rook uit de uitlaat getatoeëerd. Na een minuut of twintig is het gepiept. Tomas is trots. Zo trots zelfs dat je de tattoo waarschijnlijk al lang gezien hebt, want waar hij ook komt, stroopt Tomas zijn mouw op en laat hij zijn tractor zien. Nu compleet met rook. Met dank aan Wesley en Aisha.