Dave las de oproep over #TROTS. Een mooi en simpel concept; korte verhalen over mensen die ergens trots op zijn. Dat is het. Mag groot zijn of klein. Samen met zijn begeleidster Nicole van steunpunt Obdam, reageerde hij. ‘Ik ben #TROTS op mijn werk bij de Deen’, was de strekking zijn bericht. Dus, hop, op pad. Bestemming? Dave’s Deen.
Dave van der Neut (43) is bezig aan zijn tiende jaar bij de Deen, als verkoopmedewerker. Hij beantwoordt vragen van klanten en helpt hen wanneer ze een product niet kunnen vinden. Ook het laden en lossen van vrachtwagens behoort tot zijn taak. “Het bevalt mij ontzettend goed. Voordat ik bij de Deen werkte, had ik elf jaar een baan in de keuken van Esdégé-Reigersdaal. Daar moest ik een heel pak aan. Een muts, een koksbroek en handschoenen. Met warm weer zweette je zo je pak uit. Er mochten ook geen andere mensen komen. Allemaal vanwege de hygiëne.
Bij de Deen kan ik mensen echt helpen. Dat vind ik leuk. Of gewoon een praatje maken. Ze zijn heel tevreden over mij bij de Deen. Ik heb leuke, vriendelijke collega’s. Ze vragen hoe het met mij gaat en helpen mij. Bijvoorbeeld wanneer ik ergens niet bij kan omdat het schap te hoog is. En andersom heb ik ook belangstelling voor wat zij in het weekend gedaan hebben. Laatst was ik jarig en werd ik op het kantoor geroepen. Ik kreeg een cadeautje en ze vertelden mij dat ze trots op me waren. Dat ik mijn werk goed doe en klantvriendelijk ben. Klanten kennen mij ook. Sommigen mag ik bij hun voornaam noemen, maar dat doe ik niet. Ik gebruik iemands achternaam of zeg gewoon mevrouw of meneer. Ik vind dat je netjes moet zijn. Zo ben ik opgevoed.”
Naast zijn baan bij de Deen werkt Dave, sinds een jaar of drie, twee dagen per week bij Houtwaarde. Maakt meubels en andere dingen van hout. Woensdag is z’n vrije dag. “Op woensdag ga ik ’s morgens meestal een uurtje fitnessen in de Draai. Kracht en cardio. Verder een stukje wandelen, wat tv kijken of Netflixen. Ik kijk graag films en laatst heb ik ‘Undercover’ gekeken. Daarnaast luister ik veel naar muziek. Jannes, Frans Bauer, Marriane Weber, Frans Duijts, maar ook Engelstalig zoals Melissa Etheridge, Dire Straits en Metallica. De enige muziek waar ik niet van houd, is klassieke muziek. Dat is mijn genre niet. Op maandagavond ga ik altijd biljarten.”
Dave woont al 21 jaar op Reigersdaal. Hij heeft het er erg naar zijn zin omdat er ook familie in de buurt woont. In 2015 zijn Dave’s ouders overleden. Vijf dagen na elkaar. “Het was een hele moeilijke periode voor mij. Mijn moeder kwam ook altijd bij de Deen. Gewoon om een praatje te maken als ik aan het werk was. Dan spraken we af wat we gingen doen in het weekend. Ik denk nog elke dag aan mijn ouders, ik zou willen dat ze terugkomen. Vooral als ze jarig zijn vind ik het moeilijk. Gelukkig sta ik er niet alleen voor. Ik heb twee broers en een zus en er zijn vier vrijwilligers waar ik dingen mee doe. We gaan wandelen, naar het strand of ergens wat eten of drinken. Ik vind het harstikke leuk. Als ik alleen maar op mijn kamertje moet zitten dan vereenzaam ik gewoon.”
In september gaat Dave verhuizen naar de Jan Glijnisweg vlak bij het Park van Luna. Daar heeft hij erg veel zin in, hoewel hij Reigersdaal ook wel gaat missen. “Je had hier alles,” verklaart hij, “tandarts, dokter, zwembad, biljartclub…” Zijn nieuwe appartement wordt 56 vierkante meter groot. Heel wat anders dan de twee kleine kamertjes die hij nu heeft. Na zijn verhuizing blijft hij gewoon werken bij Houtwaarde en natuurlijk bij de Deen.
