#TROTS is Lieske Blokker op Ivette Smit (19), die een jaar lang in haar gezin woonde en nu een plek voor zichzelf gevonden heeft. Ivette, de middelste van zeven kinderen. Allemaal zijn ze opgegroeid in verschillende gezinnen. Zelf regelde ze destijds dat ze bij haar oom en tante terecht kwam. Dat ging lange tijd goed, totdat ruzies ervoor zorgden dat de situatie onhoudbaar werd.
“De eerste keer dat we Ivette ontmoetten was toen haar oom en tante graag met het eigen gezin op vakantie wilden”, vertelt Lieske. “Via de William Schrikker Stichting, waar mijn man Pieter en ik pleegouders zijn, kwam Ivette twee weken bij ons logeren”.
“Dat was een supervakantie”, lacht Ivette. “We gingen naar Bevrijdingspop in Haarlem en ’s nachts deed ik tovertrucs met de dochters van Lieske en Pieter.
Na die twee weken ging ik weer terug en heb ik nog anderhalf jaar bij mijn oom en tante gewoond. Toen ontplofte de boel en werd ik op straat gezet. Ik ben naar mijn werk, de Gouden Karper, gelopen. Daar hebben ze met de William Schrikker Stichting gebeld.”
Lieske: “Wij waren net naar De Draai in Heerhugowaard verhuisd met onze twee eigen dochters en twee pleegzoons en hadden al eens gezegd: er kan nog wel een kind als Ivette bij. Nou, daar was ze.
We hebben haar vanaf het begin aangegeven dat ze super welkom was, alles zelf mocht doen, maar dat we het fijn zouden vinden als ze zaken met ons zou bespreken. Ze was achttien en klaar voor de volgende stap: het worden van een volwassen vrouw. Ontdek maar: Wie is Ivette eigenlijk? Wat kan ze goed, wat wil ze en wat past bij haar?”
Het jaar bij Lieske werd een grote ontdekkingstocht. Wat sport betreft – tennis werd ‘m niet, paardrijden was het helemaal – muzieksmaak en ook de zoektocht naar een appartement. “Hoe lang ze daar over zou doen maakte ons niet uit”, aldus Lieske.
Ivette: “Toen ik hoorde dat er een plek was op een zorgboerderij dacht ik: dat wordt niks. Veel te krap op elkaar, te weinig leefruimte. Lieske raadde me aan er gewoon eens even een kijkje te gaan nemen. Ik was meteen verliefd.”
Hoe kun jij nou weten dat dat me dwars zit?!
—
“Toch liep Ivette de eerste dagen daarna met een chagrijnig hoofd rond”, lacht Lieske nu. “Op een gegeven moment ben ik bij haar op bed gaan zitten en zei: ‘Ik heb je door. Je hoort bij ons gezin en dat blijft zo. Ook al verhuis je naar een andere plek’. ‘Hoe kan jij nou weten dat dat me dwars zit?!’, reageerde Ivette. Na een goed gesprek was het oké.”
En zo verhuisde Ivette in het najaar naar zorgboerderij De Klompenhoeve in Egmond aan den Hoef. Daar heeft Ivette haar eigen appartement en inmiddels werkt ze ook een dag tussen de paarden. Een plek waar ze altijd van droomde. En #TROTSE Lieske? Die komt regelmatig langs. Net als Ivette bij haar en Pieter thuis. Ze is en blijft onderdeel van het gezin.
